CKE 12: Fotoboek Opdracht Dierbaar Persoon

Op 12 oktober 2012 heb ik een artikel geplaatst met uitleg over de opdracht dierbaar persoon. Inmiddels zijn we een paar werkbesprekingen verder en is de opdracht afgerond. Alleen de presentatie van het eindresultaat, een fotoboek, moet nog plaatsvinden.

Maar er is wel een boel gebeurd in de tussentijd. Om te beginnen ben ik van onderwerp veranderd, van Olga (mijn vrouw) naar Eline en Iris (mijn dochters). Ik had al een flinke serie foto's van Olga gemaakt en het was niet slecht maar dit voelde toch beter.
Deze overstap heb ik vrij laat gemaakt, waardoor er nog maar een paar weken over waren van het half jaar dat er voor staat. Ik heb toen bedacht dat ik een hele serie foto's zou maken in het weekend van zoveel mogelijk typerende situaties thuis. Uiteindelijk is dit een periode van 2 weekeinden geworden met de tussenliggende weekdagen.
Omdat er veel binnen gefotografeerd moest worden was flitsen bijna niet te vermijden, maar als ik dat heb gedaan dan met een wat langere sluitertijd (1/30e sec. bijvoorbeeld) en de flitser onderbelicht (1 stop) zodat de sfeer niet kapotgeflitst is. Dat is goed gelukt.
Een ander wapen in de strijd was mijn 50 mm f/1.4-objectief. Deze zeer lichtsterke standaardlens mag volgens de kenners in geen fototas ontbreken. Ik snap nu waarom want ik heb nagenoeg alle opnames hiermee gemaakt, waarvan veel met een groot diafragma (klein f-getal), tot volle tevredenheid: toplens.
Een beperking, naast het zoveel mogelijk gebruiken van 1 prime, was de oriëntatie: ik wilde alle opnames liggend maken. En zo weinig mogelijk nabewerken, dus zorgvuldig de compositie bepalen vooraf en de juiste instellingen gebruiken. Werken met handicap, maar een leuk experiment.

Mijn dochters waren fantastische modellen. Ik heb een keer gezegd dat ik veel foto's van ze ging maken maar dat ze maar net moesten doen alsof ik er niet was. Dat konden ze enorm goed: ze speelden gewoon door. Ik heb me helemaal uit kunnen leven in registraties van hun leven, waarbij ik fotografisch ook nog los kon gaan met vreemde standpunten, beperkte scherptediepte, bewust licht bewogen foto's, etc. Het resultaat was een behoorlijk pak foto's.

Vervolgens zijn we bij de cursus van het CKE een avond aan het uitzoeken geweest welke foto's geschikt waren. Van een aantal onderwerpen bleek ik redelijk veel opnames te hebben en dan zoek je de beste eruit. Sommige foto's sneuvelden omdat het toch wel heel erg gewone kiekjes waren terwijl er ook beter materiaal voor handen was.

Tijdens een volgende cursusavond zijn we toen combinaties aan het maken geweest. Feitelijk knippen en plakken met de foto's en op proef maak je al het fotoalbum. Je kunt dingen uitproberen,  wat werkt en wat niet? Hoeveel op een bladzijde? Welke volgorde?
Een idee van cursusleidster Hanneke sprak mij direct aan: zoek foto's die bij elkaar passen, iedere keer 1 van Eline en 1 van Iris. Logisch gevolg voor mij is dat er 1 foto per bladzijde is gebruikt.
De volgorde is ook zoiets. Het is uiteindelijk een dagindeling geworden in beelden. Beginnend met ontbijt, via spelen, middageten, sport, avondeten, slapen de dag door.
Het maken van combinaties had tot gevolg dat er soms een foto in de selectie kwam die eerder gesneuveld was omdat het een goede tegenfoto was voor een andere. Of er sneuvelde er juist een omdat die op zichzelf staand is.
Uiteindelijk hield ik 36 foto's over, 18 paar. Hiervan heb ik gekeken welke foto links en welke rechts moest in het album. Kijkt er op 1 van beide foto's iemand naar rechts, dan is het mooier om die links in het album te doen, anders kijkt de persoon het boek uit.

De volgende stap is natuurlijk het laten afdrukken door één van de vele afdrukcentrales. Ik had alleen ervaring met Hema (online, niet in de winkel) en dat beviel goed. Maar blijkbaar is er iets veranderd en zijn de lay-flat albums niet meer goed daar en dat wilde ik.

Het maken van een fotoalbum gaat meestal via software van de aanbieder die op de eigen computer geïnstalleerd moet worden. Dit werk over het algemeen prima. Een paar tips:

• Niet teveel foto's op 1 bladzijde. Minder is meer.
• Gebruik niet allerlei geinig bedoelde achtergrondjes. En al helemaal niet op alle bladzijden een andere.
• Tekst bij een foto kan, maar doe het beschaafd, klein lettertype van een normale soort, 12 punts is genoeg. Schrijf niet erbij wat op de foto te zien is, dat is overbodige informatie.
• Het schutblad (binnenzijde van de kaft) en de bladzijde erna kunnen beter leeg blijven dat is veel mooier.
• Hetzelfde geldt voor het einde van het boek, ook hier een paar witte bladzijdes.
• Voor de opdracht heb ik helemaal afgezien van het gebruik van tekst, met uizondering van de voorzijde en de rug van de kaft.
• Ik heb een fijn zwart kader om alle foto's heengezet.
• Ik heb alle foto's 1 per bladzijde gebruikt en allemaal precies even groot en met evenveel witte rand er omheen. Dit kijkt heel prettig.

Topfotoalbum.nl werd aangeraden. Het resultaat bevalt mij uitstekend, voor niet al teveel geld, dus een aanrader. Nieuwsgierig naar het resultaat?

Fotoalbum 'Eline en Iris' voorkant

Fotoalbum binnenzijde

 Hier is mooi te zien dat het inderdaad mooi plat ligt als het opengeslagen is. Erg vervelend om een deel van de foto niet te kunnen zien omdat het in het niet makkelijk opengaat.

Fotoalbum vervolg

En zo gaat dat een hele tijd door. Ik kan me goed voorstellen dat over een paar jaar, als mijn dochters inmiddels een stuk ouder zijn, dat het geweldig is om dit als document te hebben en terug te kunnen kijken. En daarvoor maak je een fotoalbum: als aandenken.

Leuke opdracht. En uiteindelijk heb ik hierdoor ook nog overwonnen dat ik het lastig vind om mensen te fotograferen, dus dubbel leerzaam in mijn geval.

Nog 1 opdracht te gaan en dan zit de cursus er alweer op. Wordt vervolgd? Daar kom ik nog op terug.

Bedankt voor het lezen,

Robert van Brug