donderdag 31 december 2015

2015 in foto's

Een terugkerende categorie, gewoon voor de fun!

Ook in 2015 ben ik fanatiek met fotografie bezig geweest. En toen ik de selectie voor dit artikel aan het maken was realiseerde ik me dat er een ontwikkeling in zit, ik heb een aantal zaken voor het eerst opgepakt, andere zaken doe ik anders dan voorheen of helemaal niet meer. Hieronder volgen foto's waar ik blij mee ben. Niet per se de beste of de mooiste, maar van iedere maand een foto met een kort verhaaltje.

Januari:


Snelweg met landend vliegtuig
In het kader van de fotografiecursus Eigen Stijl bij CKE heb ik me in fotograferen met lange sluitertijden verdiept. Dit is een resultaat daarvan: lichtsporen van langszoevende auto's op een snelweg. Het is al veel vaker gedaan en nu ook door mij. Maar dit beeld bevat ook een mooi spoor van de landingslichten van een vliegtuig. Is dat genoeg om het onderscheidend te maken?

Februari:

Martinus Nijhoffbrug bij Zaltbommel
Weinig foto's gemaakt deze maand. Is het het weer, koud en donker dat hier debet aan is? Ik was wel verder gegaan met het werken met lange sluitertijden. Dat resulteerde in een koude ervaring midden op de rivier de Waal, bij Zaltbommel. Vanaf een krib is het mogelijk om een opname te maken waarbij het lijkt alsof de fotograaf midden in de rivier staat. Ik was hier nog niet helemaal tevreden mee, maar dankzij wat filters lukt het nu in ieder geval wel om midden overdag met lange sluitertijden te werken en een zijde-effect in het water te creëren.  

Maart:

Kiekeboe!
Maart was een maand waarin ik erg actief ben geweest. Ik heb een tennistoernooi vastgelegd, allerlei zaken op de basisschool van mijn dochters en ik ben weer met de fotocursus bezig geweest. Maar ik ben ook met Michiel een dagje in de boshut in Clinge (Zeeuws Vlaanderen) geweest. Ik kies voor deze foto, al is het maar omdat het Wereld Natuurfonds deze inmiddels ook gebruikt heeft (met mijn toestemming).

April:

Anne met hoed
Voor CKE heb ik weer wat tijd in de studio mogen doorbregen, o.a. met model Anne. Hier zijn een aantal prachtige opnames uit voortgekomen, maar dit is denk ik mijn favoriet.

Mei:

Havik 
In Mei ben ik, weer samen met Michiel, een dagje in de Boshut in Oss gaan zitten. Hier is nogal wat commotie over ontstaan onder natuurfotografen omdat de Havik daar gelokt wordt met een duif of een konijn. Deze is al dood en wordt met tie wraps vastgebonden zodat de vogel er niet mee vandoor gaat. Dit gebeurt nagenoeg altijd in wildlife fotografie: het lokken van de doelsoort. En nu is de duif van tevoren al dood, er zijn (in het buitenland) hutten te huur waar met levend aas gewerkt wordt.
Het beeld op deze foto is ook niet natuurlijk: een Havik zou op zo'n paaltje nooit een duif kunnen slaan. Maar het is indrukwekkend om mee te maken.

Juni:

Vos in de AWD
Nederland is niet bij uitstek geschikt om wildlife te fotograferen, daarvoor leent bijvoorbeeld Afrika zich veel beter. Maar in Nederland zitten wel vossen. Deze doorgaans zeer schuwe soort met hoge aaibaarheidsfactor is op één plek in de Amsterdamse Waterleiding Duinen zo goed als handtam. Rond lunchtijd komen ze schooieren. Ik heb samen met Roberto, Conny en Anita een prima dagje gehad en ik ben blij dat ik het eens heb kunnen meemaken.

Juli:

Eline klaar voor het gala van groep 8

In een galajurk, behangen met sieraden en het haar gedaan door de kapster. Kleine meisjes worden groot, maar nog wel met beugel. Ach, ik ben een trotse papa.

Augustus:


De Stad Amsterdam tijdens de sail-in op het IJ.
Voor het eerst ben ik aanwezig geweest bij Sail Amsterdam en dan gelijk bij het binnenlopen van de tall ships op het IJ. Indrukwekkend, wat een gigantische schepen! Ik moest regelmatig maximaal uitzoomen om de schepen er helemaal op te krijgen. Veel schepen arriveerden niet opgetuigd, en daarom wint de bovenstaande foto het van de nog meer indrukwekkende schepen: het zeil voegt veel toe.

September:


Zonsopkomst op de Posbank

Het EK Volleybal voor dames, een dagje vogelkijkhut met een IJsvogel in actie, een superbloedmaan: het was me het maandje wel. Toch ben ik met dit landschap het meest tevreden.

Oktober:

Einstand PSV-Ajax (vrouwen): 1-3
Ik mocht als fotograaf bij een officiële voetbalwedstrijd aanwezig zijn, een hele ervaring. Ik had aan PSV gevraagd om bij een wedstrijd van de mannen te mogen zijn, maar dat ligt heel moeilijk. Ik mocht wel bij Jong PSV of bij de Dames fotograferen, die keuze was snel gemaakt. Deze foto is een mooie samenvatting: de eindstand in beeld, Ajax blij en PSV baalt.

November:

Rotterdam: De Kop van Zuid met de Erasmusbrug bij nacht
Voor deze opname ging ik naar Rotterdam. Hieraan voorafgaand kon ik vanaf de Euromast foto's maken van een naderende (natte) sneeuwstorm wat een hele ervaring was.

December:

Urbex

Op 29 december heb ik voor het eerst aan Urban Exploration (kort: urbex) gedaan. Verlaten, vaak afgesloten locaties bezoeken, zien binnen te komen en dan foto's maken. Ik heb een gezellige dag gehad samen met Anita en Roberto. Uiteindelijk heb ik voor deze foto gekozen omdat het de best gelukte is met een combinatie van flitser (in het interieur) en ledlamp (via het plafond). Dit geeft een lekker groezelig sfeertje.

En ik heb nog veel meer gefotografeerd in 2015. Het maken van een selectie per maand is slechts een manier om mijzelf te dwingen om het samen te vatten. Zou ik een top-10 foto's van het jaar maken dan zouden er veel andere foto's uit komen. Ik mis hier nog foto's uit Spanje, de vakantie in België, GLOW, Amsterdam Light Festival, de IJsvogel uit de Lepelaarhut, andere landschaps-, vogel- en natuurfoto's. Ik vind het wel leuk om te zien hoe divers het is: gezinsfoto's, nachtopnames, sport, landschap, urbex en wildlife.

Ik wens mijn trouwe lezers fijne feestdagen en een gelukkig 2016 met mooi licht toe!


Robert van Brug

dinsdag 22 december 2015

Concertfotografie met de smartphone

Ik ben recentelijk bij het kerstconcert van Nick en Simon geweest in Ahoy. Het was een gezellige en leuke show en mede dankzij een aantal gastoptredens zeer geslaagd. Op voorhand had ik contact opgenomen met de organisatie met de vraag of ik vanuit de zaal mocht fotograferen. Dat bleek niet toegestaan, helaas. Concertfotografie heb ik een paar keer eerder gedaan. Het is leuk om te doen en dankzij de vele lichteffecten lukt het al snel om mooie beelden te schieten.

Bij aankomst in Ahoy bleken we uiteindelijk op de arenavloer te zitten, in het midden in rij 14. Dat is ongeveer 25 meter van het podium schat ik, een luxepositie als je bedenkt dat het tot boven in de tweede ring volle bak was. Al snel begon het te kriebelen en trok ik de smartphone om toch wat foto's te maken.

Met alle fotografische vaardigheden heb ik er alles aan gedaan om toch met goede foto's thuis te komen. Ondanks de minuscule sensor, de bijna afwezige autofocus, weinige instelmogelijkheden en het niet kunnen werken in RAW heb ik ongeveer 100 foto's gemaakt. Waarmee ik waarschijnlijk redelijk gemiddeld was, want smartphones zijn echt een ziekte bij concerten!

Instellingen scherm op mijn smartphone,
een Samsung Galaxy S5 mini

Dit heb ik geprobeerd/ingesteld voor optimaal resultaat:
  • De camera zo stil mogelijk houden. 
  • De ISO heb ik op wat mee gespeeld. Ik kan 100, 200, 400 en 800 instellen. De hoeveelheid ruis neemt snel toe en dankzij alle lichteffecten was het niet nodig om heel hoog te gaan. Achteraf had ik misschien 400 moeten proberen om de sluitertijden wat korter te krijgen.
  • Fotostabilisatie was verwarrend. In het voorbeeld hierboven staat het aan, maar ik kreeg een melding in beeld dat het in donkere omstandigheden beter uit zou kunnen staan. De stabilisatie bij een spiegelreflex is een mechanisch iets. Op een smartphone (en compactcamera's ook) wordt softwarematig de ISO-waarde verhoogd. Het duurde even voor ik dat doorhad. 
  • In het voorbeeld hierboven staat de ISO-waarde op automatisch omdat fotostabilisatie aanstaat. 
  • Meetstanden: hier kan ik kiezen uit centrumgericht, matrix en spotmeting. Ik heb centrumgericht aangehouden. De heren Nick en Simon waren in een wit pak en ik was bang dat dat anders de lichtmeting bij een spotmeting in de war zou brengen. 
  • NIET flitsen. De ingebouwde flitser op een smartphone is geen flitser met een flitsbuis, maar een klein LED-lampje. Dit is op de zeer korte afstand (1 meter) wel bruikbaar om in te flitsen, maar verder vrij zinloos.
  • Belichtingscompensatie kon ik tijdens het concert niet gevonden krijgen. Het staat er in de bovenste voorbeeldfoto ook niet bij, maar eenmaal thuis bleek dat er in het menu nog naar beneden gescrollt kan worden. Op een paar foto's die ik tijdens het concert terugkeek zag ik dat deze overbelicht waren. Overigens bleek na afloop dat de belichtingscompensatiefunctie anders  werkt dan op een spiegelreflex: de sluitertijd verandert niet zoals ik verwachtte, het beeld wordt softwarematig  donkerder of lichter gemaakt. Dat is niet zinvol en kan ik waarschijnlijk beter zelf in Photoshop doen.
  • En in dit onderste menudeel bleek ook de witbalans te zitten. Deze heb ik op automatisch laten staan omdat ik de instelling niet wist te vinden. Ik kan kiezen uit daglicht, bewolkt, kunstlicht en TL-verlichting. Kunstlicht komt waarschijnlijk het dichtste bij de waarheid maar ik dacht op mijn display te zien dat het redelijk waarheidsgetrouw was dus over deze instelling maakte ik me geen zorgen. Natuurlijk kan dit achteraf aangepast worden, maar omdat er niet in RAW gewerkt wordt kost dat een beetje kwaliteit.
Het vervolg van het camera-instellingenmenu
Resultaten:
Gastoptreden van Ronny Fleks en Lil Kleine met "Drank en Drugs"
ISO 250, f/2.4 en 1/17e sec.
Deze opname lijkt redelijk geslaagd. Maar kijkend naar de EXIF-data valt direct de 1/17e seconde sluitertijd op. Dat is uit de hand eigenlijk niet te doen. De ISO stond hier nog op automaat, maar die had van mij hoger gemogen. Een sluitertijd van 1/35e (twee keer zo snel) was beter geweest en dat past ook beter bij een focale lengte van (omgerekend naar full frame) 31mm.

100% crop uit de vorige foto
Hier is het probleem al beter zichtbaar. Feitelijk is de foto nergens scherp doordat deze bewogen is, wat weer ligt aan de lange sluitertijd. Bovendien is deze overbelicht op het podium.
Het is vervelend dat dat tijdens het fotograferen niet te zien is.

Om dezelfde reden (bewogen) of omdat het compleet verkeerd belicht was heb ik ongeveer 80% van de foto's weg kunnen mikken. Veel daarvan waren nog erger dan deze hiervoor.

Maar gelukkig lukt er ook wel eens wat.
ISO 160, f/2.4, 1/35e sec.
ISO 160, f/2.4, 1/35e sec.
 Dit was spectaculair. Nick en Simon stonden op een klein podium dat de hele zaal doorging, hangend aan kettingen. Het kwam recht over ons heen en juist toen werd de kunstsneeuw uit het dak van Ahoy losgelaten.
ISO 200, f/2.4, 1/17e sec.
 Ondanks de 1/17e seconde heb ik hier de camera goed stil weten te houden. Er was bovendien op het podium weinig beweging.

ISO 100, f/2.4, 1/17e sec
Hier heb ik wat zitten spelen met lagere ISO. Dat resulteert in aanzienlijk minder ruis en mooiere kleuren, maar ik had ook hier niet direct door dat er 1/17e seconde sluitertijd tegenover stond.

Nu ik deze ervaring heb weet ik dat de camera standaard een vrij lange sluitertijd aanhoudt. En nu ik weet dat de belichtingscompensatie niet juist werkt, blijft alleen de ISO-instelling over. En dan bij ISO 200, maar nog liever bij 400 voor alle zekerheid. Liever meer ruis dan een bewogen foto. Maar wat ik het meeste gemist heb is deze informatie beschikbaar hebben tijdens het maken van de foto, of direct na het nemen van de foto.

Inmiddels ben ik er achter dat als de foto in de Galerij bekeken wordt, er daar via "meer info" de door mij gezochte informatie beschikbaar is:
Meer info via de Galerij (Android)
Er zit zelfs een histogram in!
Nu gaat het niet om mijn camera en om de specifieke mogelijkheden die deze biedt. In het algemeen kan ik aanraden om hier vooraf, rustig in de huiskamer, in te duiken en er dan bij een concert plezier van te hebben. Het is mogelijk om met een aantal redelijk gelukte opnamen thuis te komen en anders toch in ieder geval een leuk aandenken. En neem veel opnamen, dat vergroot de slagingskans. Met name op momenten dat er even wat meer licht is tijdens een concert, dat scheelt enorm.

Een filmpje levert bijna altijd in dit soort lastige omstandigheden een verrassend goed resultaat op. Dat is dan ook een truc om achter de hand te houden als fotograferen niet lukt: film!

Tenslotte: selfies. Het viel op dat er af en toe mensen gaan staan, met hun rug naar het podium, en dan een selfie maken met de optredende artiesten op de achtergrond. Merkwaardig. En lastig om goed te krijgen, want de camera aan de voorzijde is minder goed. Dan zou ik het aan iemand anders vragen om de foto te maken met de camera aan de achterzijde en eventueel de flitser aan te zetten. Op die korte afstand is dat zinvol.

Maar wellicht nog belangrijker: maak niet de hele tijd foto's/filmpjes; het is irritant voor de artiesten en de mensen achter jou. Probeer vooral van het optreden te genieten!

Bedankt voor het lezen,

Robert van Brug

woensdag 16 december 2015

Effecten van een vieze lens

In een vorig artikel heb ik geschreven over mijn bezoek aan het Amsterdam Light Festival. Wat daar niet instond, was dat het de avond niet goed begon. Ik had ervoor gekozen om bij de Magere Brug te beginnen en gebruik te maken van het blauwe uur om daar wat foto's van te maken.

Magere Brug, eerste poging.

Zelfs op het kleine schermpje achter op mijn camera was goed zichtbaar dat er iets vreemds aan de hand was bij de lampjes rechtsboven. Even inzoomen bevestigde dat.

Crop van het probleem
Er zitten strepen in het beeld, maar alleen hier. Ik snapte er niets van. Maar vervelend is het wel als de eerste foto niet lukt, na helemaal naar Amsterdam gereisd te zijn, vanaf het transferium de metro te hebben genomen en tenslotte een stuk te hebben gelopen. Geen reserve camera, dus wat nu?
Ik ben alles rustig gaan controleren, zelfs dingen die er niets mee te maken konden hebben. Ergens in die routine heb ik met een zaklamp op het frontelement van mijn lens geschenen en ja hoor: een vette veeg. Deze heb ik met een microvezeldoekje weggepoetst en toen was het probleem opgelost:

De Magere Brug in de herkansing
f/8, ISO 100, 5 seconden
Gelukkig, dit was het beeld dat ik voor ogen had en nu klopte het allemaal. Zonder zaklamp/doekje was het niet makkelijk op te lossen geweest. Ik het het probleem alleen kunnen oplossen omdat ik de goede spullen bij me had. Meer tips over wat mee te nemen en hoe voor te bereiden staan hier.

Bedankt en tot een volgende keer,

Robert van Brug

Avondfotografie: voorbereiding en wat mee te nemen?

De afgelopen maanden ben ik weer een aantal keer 's avonds en 's nachts op stap geweest om foto's te maken. Zo ben ik o.a. weer naar Glow geweest, en naar het Amsterdam Light Festival, maar ben ik ook in Rotterdam bezig geweest. Ik heb al een keer fotografische tips gegeven om een dergelijk lichtfestival te fotograferen, maar er valt meer te vertellen. Het is ook belangrijk om de juiste spullen mee te nemen.

Hieronder een lijstje met spullen die ik aanraad mee te nemen bij avondfotografie:

  • Een comfortabele tas waar het allemaal inpast. 
  • Reserve accu. Het werken met lange sluitertijden is een aanslag op de batterij, dus ik neem altijd een reserve mee.
  • Zaklamp. Dit kan vaak handig zijn, bijvoorbeeld om even bij te schijnen als het in het donker niet lukt. Of om de grond af te zoeken als er iets is gevallen. Of om te controleren op hondenpoep, voordat je er languit in gaat liggen in het donker.
  • Poetsdoekje.
  • Statief. Onmisbaar bij lange sluitertijden.
  • Een alternatieve lens, met een heel ander brandpunt. Hierdoor kunnen er ook andere foto's gemaakt worden. Een combinatie van 24-70mm en 70-200mm werkt voor mij prima. In het geval van een crop camera is een 18-200mm-lens ideaal.
  • Een flesje water en wat voedzame repen. Het is beter fotograferen als het lichaam geen honger en/of dorst heeft.
  • Een telefoon. Het kan handig zijn om hulp in te kunnen roepen bij een noodgeval of pech. Een smartphone kan bovendien ook nog dienen als zaklamp, kompas, weerdienst en kan informatie geven over opkomst- en ondergangstijden van maan en zon, evenals positie van sterren en planeten. Hier zijn talloze gespecialiseerde apps voor beschikbaar. 
  • Een hoekzoeker. Afhankelijk van de plannen kan dit goed van pas komen.
  • Regenhoes. Zeker bij avondfotografie kan het een heel mooi effect geven als de lichten weerspiegeld worden in het natte oppervlak van het wegdek. Maar het is natuurlijk wel de bedoeling om de apparatuur droog te houden.
  • Een vuilniszak. Die heb ik altijd mee, ook overdag. Deze kan eenvoudig op iets nats gelegd worden om het achterwerk droog te houden.
  • Een paraplu. Deze neem ik alleen mee als er kans is op neerslag maar ik toch wil fotograferen. Ik heb een heel klein inklapbaar stormbestendig parapluutje voor dit doel.
  • Warme kleding, bij voorkeur in laagjes. Het kan 's avonds in de winter sterk afkoelen. Zelf heb ik bij voorkeur een sjaal, handschoenen en een muts bij me. Deze kan ik al dan niet aantrekken of omdoen. Stevige wandelschoenen en warme sokken maken het af. Als ik te warm gekleed blijk te zijn kan ik mijn jas altijd nog open doen. Als het te koud blijkt te zijn kan ik daar niets tegen doen en moet ik vroegtijdig afhaken.
En misschien net zo belangrijk, wat neem ik niet mee:
  • Een reserve camera. Het is te zwaar om alles mee te nemen.
  • Meer geheugenkaartjes. Standaard werk ik met 32GB SD-kaartjes, waardoor ik meer dan 1000 foto's kan maken. Dit is eigenlijk altijd genoeg. Alleen op meerdaagse trips neem ik er meer mee.
  • Een externe flitser. Bij avondfotografie uit den boze. Mocht er nu toch iets ingeflitst moeten worden dan kan dat ook met de ingebouwde pop-up flitser.
  • Filters gebruik ik 's nachts doorgaans ook niet.
  • Teleconverters.
  • Afstandsbediening. Dit is bijna verplicht bij avondfotografie om trillingen uit te bannen, maar ik gebruik bijna altijd de zelfontspanner. Dat werkt ook prima en het scheelt weer een kastje.
  • Draagriem voor de camera. Veel mensen hebben de camera altijd om de nek hangen, maar dat vind ik vervelend. Zeker als er een zware lens aanhangt. Dan wil ik het nog wel eens om mijn schouder hangen (met een Black Rapid draagriem), maar nooit 's nachts waarbij bijna alles vanaf statief gemaakt wordt.
  • Een stoel/krukje. Zitten is er niet bij, het is lopen of foto's maken. Maar ik zie anderen hier wel mee sjouwen. Het kan ook gewoon te druk zijn en vervelend voor anderen. Als er 's nachts ergens heel lang op een plaats gebleven wordt kan het natuurlijk wel.

Verdere voorbereiding:

  • Laat het altijd weten aan thuisblijvers als je ergens naartoe gaat. Geef aan wat de bedoeling is (locatie, tijd e.d.) en spreek bij voorkeur af wanneer de cavalerie ingeschakeld dient te worden ("als ik voor 23u niet bel, dan is er iets mis"). Dit lijkt misschien overdreven maar het is voor de eigen veiligheid. 
  • Als het ergens erg druk is, zoals bij Glow, dan doe ik mijn portemonnee en telefoon in de binnenzak. Dat is toch een stuk lastiger voor de gemiddelde zakkenroller.
  • Ga bij voorkeur samen. Dat is niet alleen gezelliger maar ook veiliger. Maak onderling wel afspraken over het fotograferen voordat dit tot wrijving leidt.
  • Een routekaart/programmaboekje. Bij lichtfestivals worden vaak voor een paar euro programmaboekjes te koop aangeboden. Hier staat ook de route in. Deze routekaart is niet nodig (volg de meute/routebordjes), maar het kan leuk zijn om meer achtergronden bij een kunstwerk te hebben.
  • Een parkeerplek. Sommige evenementen trekken enorme aantallen bezoekers waarvan er ook veel met de auto zullen komen. Ik zoek via internet van tevoren naar een betaalbare parkeerplek. Hiermee kan fors bespaard worden en ik heb geen zin in tegenvallers achteraf.

Hopelijk is dit stukje behulpzaam geweest. Bedankt voor het lezen.

Robert van Brug

dinsdag 15 december 2015

Amsterdam Light Festival 2015

Als inwoner van Eindhoven ben ik bekend met lichtfestivals. Het meest populaire lichtfestival is immers Glow dat begin November al jaren plaatsvindt. Lichtfestivals zijn onder fotografen populair omdat er zonder al teveel moeite prachtige beelden gemaakt kunnen worden.
Zowel Glow als het Amsterdam Light Festival (ALF) trokken in 2014 rond de 650.000 bezoekers waarmee zij vergelijkbaar lijken, maar er zijn grote verschillen. Glow presteert dat in een dikke week, ALF heeft daar ruim 6 weken voor nodig. Glow is dan ook tot een soort massahysterie uitgegroeid waarbij de argeloze bezoeker urenlang in de meute van lichtobject naar lichtproject schuifelt; het is er zeer druk. In Amsterdam is het een stuk rustiger, er kan beter gefotografeerd worden.
Het ALF bestaat uit twee onderdelen:

  1. Water Colors, van eind november tot half januari. Vanuit een rondvaartboot kan op comfortabele wijze genoten worden van de hoofdstedelijke lichtkunst. Voor fotografen niet interessant omdat de boot doorvaart, er geen mogelijkheid is tot werken vanaf statief of met lange sluitertijd en er gewerkt zou moeten worden door een plexiglazen raampje. Prima optie voor de niet-fotograaf.
  2. Illuminade, de wandelroute. Vreemd genoeg meer beperkt in tijd, nl. van half december tot begin januari. Prima voor fotografie.
In 2014 ben ik voor het eerst bij Illuminade geweest, op uitnodiging van Nikon Nederland om de D750 te testen. De camera beviel prima, maar lijkt erg veel op mijn eigen D600. Een van de grote verschillen tussen Glow en ALF is de achtergrond: Amsterdam met zijn grachten, grachtenpandjes en bruggen is bijzonder fotogeniek, heel anders dan Eindhoven met vooral moderne architectuur.

Dit jaar ben ik op eigen gelegenheid teruggegaan, waarbij ik iets eerder aanwezig wilde zijn om zo ook van het blauwe uur te kunnen profiteren. 

Magere Brug
Dit hoorde niet bij ALF, de beroemde Magere Brug is altijd zo verlicht, maar je moet als fotograaf toch iets terwijl je staat te wachten.

The Light Kite - Tijdmakers
Dit object is onderdeel van Water Colors, maar was prima vast te leggen vanaf de Magere Brug. Ik vond de reflecties in de Amstel, bij de Amstelsluizen, erg mooi hier.

Northern Lights - Aleksandra Stratimirovic
Dit is onderdeel van Water Colors, maar ik kwam er toch langs (voor de Stopera boven de Amstel)

Geduld, door Marcello Pieter Stokhof
HDR van 2 opnames
Dit kunstwerk is redelijk typerend voor ALF: de lichtkunstwerken zijn veel kleiner van omvang dan bij Glow, waar het vaak groots en spectaculair is. Veel objecten staan achter de Hermitage, bij de Plantage. Dit maakt het makkelijk om in een beperkte tijd de hele route af te leggen.

Birds Fly Around With You - Masamichi Shimada
Een van de meer interactieve objecten. Als bezoekers rondlopen in het kunstwerk zullen de vogels oplichten. Door een lange sluitertijd te gebruiken verdwijnt de rondlopende mens maar worden bijna alle vogels zichtbaar. 

Strangers in the Light - Victor Engbers & Ina Smits
Ook dit werk is onderdeel van Water Colors. Bewust vastgelegd met de langsrijdende tram zodat de enorme omvang van de ze verkeerslichtpoppetjes zichtbaar wordt.

Friendala - Macarena Meza & Daniela Orellana
En ook dit is onderdeel van Water Colors. Ik heb hier een tijdje naar staan kijken en het viel me op dat de buitenste ring rechts nooit blauw werd, foutje in de aansturing. De binnenste twee ringen deden het helemaal nooit. Slordig en jammer.

Winged Migration - Tessel Schmidt & Judith Hofland
ISO 3200, f/2.8, 1/20e sec.
Dit kunstwerk sprak mij direct aan en het was ook fraai om te zien, maar lastig te registreren. Net als bij Glow wordt ook hier steeds meer de dynamische projectie gebruikt waardoor het moeilijk vast te leggen is. Door de ISO-waarde flink op te schroeven heb ik een redelijk korte sluitertijd kunnen gebruiken. Erg grappig dat er een vogelkijkhut gebouwd is in het park van waaruit dit bekeken kan worden.

Light Droplets - Eva van der Moer
ISO 200, f/11, 20 seconden
met telelens, vanaf statief op maximale hoogte
Een installatie waarbij lampjes, als druppels, in een bak met water vallen. Hier heb ik gekozen voor een lange sluitertijd (waardoor de 'druppel' gele strepen worden) om juist alle druppels erop te krijgen terwijl ze om beurten gaan. Daarnaast heb ik een lichte telelens gebruikt (70mm) om het beeld wat in elkaar te drukken.

En toen zat het erop. Ik heb niet van alle objecten foto's gemaakt. Een aantal vond ik gewoon niet fotografisch interessant en sommige deden me helemaal niets. Overall was het leuk om door Amsterdam te struinen gewapend met een camera en vast te leggen wat er op mijn pad kwam. Maar ik betwijfel of ik hier volgend jaar nog zoveel moeite voor ga doen om hier bij te kunnen zijn. Alleen voor het Amsterdam Light Festival zou ik het niet aanraden om de reis te ondernemen, maar gecombineerd met een bezoek aan Amsterdam in het algemeen is het een leuk extraatje.

Bedankt voor het lezen,

Robert van Brug