woensdag 30 oktober 2013

CKE Fotogroep 1: Beeldentuin

Na vorig jaar met veel plezier bij het CKE een fotocursus te hebben gevolgd, heb ik me voor dit jaar ingeschreven op een vervolgcursus, Fotogroep geheten. De opzet is ongeveer gelijk aan vorig jaar: er zijn opdrachten, die worden klassikaal voorbereid, individueel uitgevoerd en tenslotte weer klassikaal besproken. Het geven van feedback aan elkaar is een essentieel onderdeel dat erg leerzaam is.
Een verschil t.o.v. vorig jaar is dat we dit keer 3 docenten hebben die alle drie een trimester verzorgen. De eerste docent is Paul Veltman.

De eerste opdracht zit er inmiddels alweer op. We zijn naar de beeldentuin Interart in Heeswijk-Dinther gegaan. Niet om de prachtige beelden of de parkachtige tuin vast te leggen, maar om iets te doen met een van de materialen: brons, glas, steen of ijzer. Dit moest maximaal 18 foto's opleveren met een rode draad (1 materiaal) of 1 thema (rondingen, doorkijkjes). Geen beelden, maar details, abstracties, vervreemdingen, dat soort beelden. Daarnaast moesten er 20 foto's ingeleverd worden in landschapsoriƫntatie die gezamenlijk een filmpje moeten gaan opleveren dat de docent in elkaar gaat draaien.

Zoals gezegd is de tuin prachtig en het staat er werkelijk bomvol met zeer fraai werk. Ik wist niet goed waar te beginnen maar had wel snel een thema voor de 20 liggende foto's voor het filmpje, want er stonden veel fraaie beelden van vogels. Tja, dat was natuurlijk te verwachten.

Visdiefjes

Pauw (detail)

IJsvogels bij de centrale vijver

Beeld "Birdwatcher"!

En ik heb zelfs de aanwezige beelden in de galerie vast proberen te leggen. Lastig, want die stonden allemaal in vervelend spiegelende vitrinekasten.
"Gruttootje"

Na verloop van tijd had ik het meeste dat leuk vond wel vastgelegd en had ik inmiddels ook bedacht dat ik me op brons zou storten, o.a. omdat er veel mensen met glas bezig waren, en andere komt je allemaal met dezelfde beelden thuis.

Hier wat voorbeelden:



Maar hoewel dit met behulp van een macrolens, een statief en een afstandbediening technisch wel lukte, had ik niet het idee dat ik nu hele sterke beelden aan het vastleggen was. Toen viel mijn oog op een detail van een beeld, een klein muisje. Vervolgens bleken daar een paar kleine spinnetjes op te zitten. Dat moest ik proberen:


Vervolgens zag ik overal kleine insecten en heb ik er daar een paar van vastgelegd.


Maar al afdwalend stapte ik ongemerkt over op steen:


En zelfs op papier:



En zo heb ik me niet echt tot 1 ding beperkt, daarmee de opdracht maar deels invullend. Maar het was mooi weer, gezellig en we waren gastvrij onthaald, dus een prima dag. Maar de resultaten? Ik vond een aantal wel leuk, maar niet heel sterk. Het is dan ook niet mijn soort fotografie maar ik kies ervoor om iedere keer weer uitgedaagd te worden. Bij de nabespreking bleek pas dat we series van beelden die goed bij elkaar passen moesten samenstellen. Dat leverde in mijn geval een drieluik op (met steen) en een losse foto (brons). Zelf ben ik hier niet kapot van, maar ik zie wel dat de serie bij elkaar past, daarom hier het resultaat:


En het drieluik, zoals het in de gang bij het CKE zal komen te hangen:


De eerstvolgende les beginnen we aan de volgende opdracht waar redelijk geheimzinnig over wordt gedaan. Spectaculair heb ik horen zeggen. Ik ben benieuwd.

Bedankt voor het lezen/kijken. Feedback altijd welkom!

Robert van Brug

zaterdag 19 oktober 2013

Smartphone Fotografie

Velen beschikken inmiddels over een smartphone, oftewel een mobiele telefoon met extra's. Dit apparaatje kan inmiddels bijna alles wat we willen en er lijkt geen einde te komen aan de lijst met functies die wordt toegevoegd. Voor dit blog wil ik ingaan op de ingebouwde camera: hoe goed is die? Wat kun je ermee en wat niet? Hoe ga je ermee om?

Mijn persoonlijke toestel is een Samsung Galaxy S3. Die beschikt over een 8 megapixel camera (3264x2448 pixels). Er kan niet gezoomd worden: telefoon zijn met een primelens uitgerust, in mijn geval met een 3.7mm f/2.6 objectief. Zoomen gaat daarom op de ouderwetse manier: met de voeten.

Het toevoegen van camera's aan telefoons heeft tot gevolg dat miljoenen mensen altijd een camera bij zich hebben. Ooit is geroepen dat de beste camera diegene is die je bij je hebt, dat zou dus de smartphone moeten zijn! Tegelijk is er nogal discussie: er kan geen concert gegeven worden of de aanwezigen op de eerste 10 rijen houden continue hun schermpje in de lucht en kijken naar het scherm en dus niet naar het optreden. Zeer irritant voor de mensen daarachter, maar ook voor veel artiesten die alleen al om die reden alle camera's willen verbieden bij optredens.

Camera's bij Doe Maar concert Symphonica in Rosso in 2012
Nikon D90 met 35 mm f/1.8 (vol open), ISO 800

Deze foto heb ik in 2012 tijdens Symphonica in Rosso gemaakt. Ik had mijn spiegelreflexcamera mee naar binnen gesmokkeld en heb me daar ook fotografisch kunnen uitleven. Natuurlijk heb ik ook daar over geblogd. Waar veel concertgangers al snel achterkomen is dat de foto's die zij van vlakbij hun idool maken, allemaal mislukken of op zijn best zeer matig van kwaliteit zijn. Dit ligt aan de zeer kleine beeldsensor die in zo'n toestelletje zit, wat resulteert in bakken ruis als de ISO-waarden bij weinig licht omhoog moeten. En zo'n concert is erg donker, artiesten staan ook nog eens niet stil, dus het blijkt al snel onmogelijk om een fatsoenlijke opname te maken. Als de eigenaar van zo'n camera echt geen fotografische ervaring heeft, dan zal hij proberen met de ingebouwde (LED-)flitser wat licht in de duisternis te brengen. Deze is zo zwak, dat het resultaat bijna een zwart vlak wordt. Niet flitsen tijdens een concert dus: zinloos.
De meeste foto's die op de wereld gemaakt worden, zijn van mensen die een herinnering willen vastleggen. Vaak op vakantie, in een restaurant, een gezellig moment met vrienden en familie, dat soort zaken. Heel vaak, zeker in ons deel van de wereld is dat binnen en is het veel te donker voor een geslaagde foto. Als dit is wat je wilt, neem dan een foto van zeer dichtbij met de flits aan, of probeer zoveel mogelijk licht te vangen en laat de flits uit. Lastig blijft het.

Er zijn echter omstandigheden waar een smartphone een prima oplossing is, zoals buiten bij mooi weer. Vandaag was ik in Nationaal Park de Loonse en Drunense Duinen en daar heb ik het uitgeprobeerd. Hier het resultaat:


EĆ©n van bovenstaande foto's is met mijn smartphone gemaakt. De andere met mijn Nikon D600 voorzien van 24-85 mm objectief (niet bijgesneden). De telefoonfoto komt standaard in een 4:3 beeldverhouding te voorschijn, dus om het vergelijk eerlijk te houden heb ik die bijgesneden naar 3:2. Beide foto's zijn bewerkt in Photoshop, o.a. verkleind naar hetzelfde formaat. Nou, zeg het maar!

Vanzelfsprekend is het zo dat uiteindelijk de telefoonfoto niet zo scherp, gedetailleerd, kleurecht, etc. is als de spiegelreflexfoto, maar slecht is het zeker niet. Dus: landschapsfotografie kan prima met een smartphone.

Doorwandelend door dit on-Nederlandse woestijnlandschap kwamen we weer in het bos terecht. En rond deze tijd van het jaar betekent dat paddenstoelen. Heel mooie, zo van die rode met witte stippen:

Kabouterhuisje in de zon
Samsung Galaxy S3
Camera koos: iso 80, 1/800e sec., f/2.6

Deze telefoonfoto toont aan dat macrofotografie ook kan met een smartphone. Het is zelfs zo dat macrofotografie makkelijker is met een kleinere sensor. De keerzijde van die medaille is hier ook zichtbaar: de scherptediepte is enorm, alles is scherp. Vergelijk dit met een foto met een spiegelreflexcamera, met macrolens, van ongeveer dezelfde afstand:

Dezelfde paddestoel
Nikon D600 met 105 mm f/2.8 macro-objectief
zelf gekozen voor f/16, iso 400 en 1/160e sec.

Op deze foto is het gras achter de paddenstoel mooi vervaagd.
Groot voordeel van de spiegelreflescamera is dat er van alles in te stellen valt. Bij de smartphone is het maar afwachten wat de camera ervan brouwt. Maar als aandenken vind ik de macrofoto niet slecht.

Conclusie: ik merk zelf dat ik steeds vaker even een kiekje maak met mijn smartphone. Ik heb die altijd bij me en de andere camera lang niet altijd. Maar binnen ben ik ermee opgehouden, alleen nog maar buiten.

En dan het antwoord op de landschapsfoto's: de bovenste is met een spiegelreflex gemaakt, de onderste met een smartphone.

Bedankt weer voor het lezen en tot een volgende keer,

Robert van Brug