Smartphone Fotografie

Velen beschikken inmiddels over een smartphone, oftewel een mobiele telefoon met extra's. Dit apparaatje kan inmiddels bijna alles wat we willen en er lijkt geen einde te komen aan de lijst met functies die wordt toegevoegd. Voor dit blog wil ik ingaan op de ingebouwde camera: hoe goed is die? Wat kun je ermee en wat niet? Hoe ga je ermee om?

Mijn persoonlijke toestel is een Samsung Galaxy S3. Die beschikt over een 8 megapixel camera (3264x2448 pixels). Er kan niet gezoomd worden: telefoon zijn met een primelens uitgerust, in mijn geval met een 3.7mm f/2.6 objectief. Zoomen gaat daarom op de ouderwetse manier: met de voeten.

Het toevoegen van camera's aan telefoons heeft tot gevolg dat miljoenen mensen altijd een camera bij zich hebben. Ooit is geroepen dat de beste camera diegene is die je bij je hebt, dat zou dus de smartphone moeten zijn! Tegelijk is er nogal discussie: er kan geen concert gegeven worden of de aanwezigen op de eerste 10 rijen houden continue hun schermpje in de lucht en kijken naar het scherm en dus niet naar het optreden. Zeer irritant voor de mensen daarachter, maar ook voor veel artiesten die alleen al om die reden alle camera's willen verbieden bij optredens.

Camera's bij Doe Maar concert Symphonica in Rosso in 2012
Nikon D90 met 35 mm f/1.8 (vol open), ISO 800

Deze foto heb ik in 2012 tijdens Symphonica in Rosso gemaakt. Ik had mijn spiegelreflexcamera mee naar binnen gesmokkeld en heb me daar ook fotografisch kunnen uitleven. Natuurlijk heb ik ook daar over geblogd. Waar veel concertgangers al snel achterkomen is dat de foto's die zij van vlakbij hun idool maken, allemaal mislukken of op zijn best zeer matig van kwaliteit zijn. Dit ligt aan de zeer kleine beeldsensor die in zo'n toestelletje zit, wat resulteert in bakken ruis als de ISO-waarden bij weinig licht omhoog moeten. En zo'n concert is erg donker, artiesten staan ook nog eens niet stil, dus het blijkt al snel onmogelijk om een fatsoenlijke opname te maken. Als de eigenaar van zo'n camera echt geen fotografische ervaring heeft, dan zal hij proberen met de ingebouwde (LED-)flitser wat licht in de duisternis te brengen. Deze is zo zwak, dat het resultaat bijna een zwart vlak wordt. Niet flitsen tijdens een concert dus: zinloos.
De meeste foto's die op de wereld gemaakt worden, zijn van mensen die een herinnering willen vastleggen. Vaak op vakantie, in een restaurant, een gezellig moment met vrienden en familie, dat soort zaken. Heel vaak, zeker in ons deel van de wereld is dat binnen en is het veel te donker voor een geslaagde foto. Als dit is wat je wilt, neem dan een foto van zeer dichtbij met de flits aan, of probeer zoveel mogelijk licht te vangen en laat de flits uit. Lastig blijft het.

Er zijn echter omstandigheden waar een smartphone een prima oplossing is, zoals buiten bij mooi weer. Vandaag was ik in Nationaal Park de Loonse en Drunense Duinen en daar heb ik het uitgeprobeerd. Hier het resultaat:

Eén van bovenstaande foto's is met mijn smartphone gemaakt. De andere met mijn Nikon D600 voorzien van 24-85 mm objectief (niet bijgesneden). De telefoonfoto komt standaard in een 4:3 beeldverhouding te voorschijn, dus om het vergelijk eerlijk te houden heb ik die bijgesneden naar 3:2. Beide foto's zijn bewerkt in Photoshop, o.a. verkleind naar hetzelfde formaat. Nou, zeg het maar!

Vanzelfsprekend is het zo dat uiteindelijk de telefoonfoto niet zo scherp, gedetailleerd, kleurecht, etc. is als de spiegelreflexfoto, maar slecht is het zeker niet. Dus: landschapsfotografie kan prima met een smartphone.

Doorwandelend door dit on-Nederlandse woestijnlandschap kwamen we weer in het bos terecht. En rond deze tijd van het jaar betekent dat paddenstoelen. Heel mooie, zo van die rode met witte stippen:

Kabouterhuisje in de zon

Samsung Galaxy S3

Camera koos: iso 80, 1/800e sec., f/2.6

Deze telefoonfoto toont aan dat macrofotografie ook kan met een smartphone. Het is zelfs zo dat macrofotografie makkelijker is met een kleinere sensor. De keerzijde van die medaille is hier ook zichtbaar: de scherptediepte is enorm, alles is scherp. Vergelijk dit met een foto met een spiegelreflexcamera, met macrolens, van ongeveer dezelfde afstand:

Dezelfde paddestoel

Nikon D600 met 105 mm f/2.8 macro-objectief

zelf gekozen voor f/16, iso 400 en 1/160e sec.

Op deze foto is het gras achter de paddenstoel mooi vervaagd.
Groot voordeel van de spiegelreflescamera is dat er van alles in te stellen valt. Bij de smartphone is het maar afwachten wat de camera ervan brouwt. Maar als aandenken vind ik de macrofoto niet slecht.

Conclusie: ik merk zelf dat ik steeds vaker even een kiekje maak met mijn smartphone. Ik heb die altijd bij me en de andere camera lang niet altijd. Maar binnen ben ik ermee opgehouden, alleen nog maar buiten.

En dan het antwoord op de landschapsfoto's: de bovenste is met een spiegelreflex gemaakt, de onderste met een smartphone.

Bedankt weer voor het lezen en tot een volgende keer,

Robert van Brug