Fotoshoot Anne

Binnenkort begint CKE, het Centrum voor de Kunsten in Eindhoven, met het nieuwe cursusseizoen. In een poging wat extra cursisten aan te trekken werd een open dag georganiseerd waar van alles te zien en te beleven was. Voor de fotografie-afdeling mocht ik een fotoshoot in de studio doen, waarmee hier ook iets te zien was. Een van de docenten gaf dan verder tekst en uitleg aan geïnteresseerden, ik kon me uitleven in het fotograferen. Leuk, ik had dat pas één keer eerder gedaan en dat beviel goed. Mijn buurmeisje Anne gevraagd en die was direct enthousiast.

Een paar dagen van tevoren hebben we het doorgesproken. Wat kun je verwachten en hoe moet je je erop voorbereiden? Als fotograaf moet je de juiste lenzen klaarleggen, geheugenkaartjes leegmaken, accu's opladen en alles goed schoonmaken voor een optimaal resultaat. Het model kan ook een bijdrage leveren door fris gedoucht te zijn, haar gewassen en gestyled waardoor het mooi valt. En dan de accessoires: je kunt van alles meenemen om er een leuke verkleedpartij van te maken. Als er een aantal poses uitgeprobeerd zijn kun je door iets te veranderen in het uiterlijk weer opnieuw beginnen. En haar los, in een knot, in een staart en zo verder levert nog meer mogelijkheden op. Anne had een behoorlijke weekendtas met kleding mee, een zonnebril, een hockeystick, etc.

Hier een aantal resultaten:

Klassieke belichting, low-key, omgezet naar zwart/wit

Er waren even wat opstartproblemen en docente Hanneke moest direct mensen te woord staan, waardoor ik min of meer gedwongen was met low-key opnames te beginnen. Gelukkig maar, want ik vind dit zelf een heerlijke foto geworden.
De achtergrond is een zwart gordijn. In de nabewerking is die nog een stuk donkerder gemaakt zodat het ook echt zwart is geworden. In de omzetting naar zwart/wit is nog een geel filter toegevoegd.
Alle opnamen deze dag heb ik gemaakt met mijn Nikon D600. Alleen de low-key foto's zijn met een macrolens gemaakt (105 mm f/2.8), de rest met een 24-85 mm f/3.5-5 voor meer flexibiliteit. Achteraf had ik ook nog een aantal foto's met een 50 mm (f/1.4)-prime willen maken, maar daar heb ik niet meer aan gedacht.

Na een tijdje konden we dan verder met de high-key opnames, oftewel de witte achtergrond. Hier een overzichtsfoto hoe de studio is ingericht:

Overzicht fotostudio

De studioflitser rechtsvoor belicht het model. De flitser linksachter overbelicht de achtergrond waardoor deze echt wit wordt. Hierdoor komt het model helemaal los van de achtergrond. Eventueel kunnen extra flitsers ingezet worden maar meer lampen maakt het lastiger. En ik ben een beginner op dit gebied, dus wil ik het graag niet te moeilijk maken voor mijzelf. Achteraf had ik nog wel een extra reflectiescherm her en der willen inzetten, maar over het algemeen ben ik tevreden.

Niet vergeten om op ooghoogte met het model te werken bij dit soort opnamen. Wat voor de fotograaf betekent: languit in het stof op de studiovloer.

Een groothoeklens vertekent alles wat dichtbij is. Dat is normaal gesproken niet wenselijk (denk aan enorme neuzen), maar je kunt er ook je voordeel mee doen, zoals benen nog langer laten lijken dan ze al zijn.

Mijn favoriete opname uit de hele shoot. Het is een reële hockeypose, waarbij ik had gevraagd "boos naar de tegenstander te kijken". Deze foto komt lekker dynamisch over, terwijl alles toch stilstaat. Dit was eigenlijk het enige beeld dat ik van te voren al in mijn hoofd had zitten en dan hoeft het "alleen nog maar" gemaakt te worden. Haar in een vlecht omdat ze dat meestal met hockey zo heeft.
De lamp was hiervoor naar links verplaatst en een stuk lager gezet om meer licht in het gezicht te krijgen en daardoor minder schaduwen. De knalroze sokken verspreiden het licht van de flitsers en veroorzaken roze vlekken op de grond.

Naarmate de shoot langer duurde lukte steeds meer. Ook de gevraagde "dromerige blik in de verte".

De eerste foto die ik na afloop heb uitgewerkt. Prachtige zonnebril. Het idee van een van de aanwezigen om de bril halverwege de neus te doen en er overheen in de lens te kijken werkt perfect. Nieuwe profielfoto voor Facebook zou ik zo zeggen.
Zonnebrillen zijn meestal een ramp voor de fotograaf: er doorheen fotograferend zie je maar weinig van de ogen en met een beetje pech reflecteren ze het flitslicht, of als het echt spiegelglazen zijn zie je de camera erin (of je moet dat juist willen). Hier is het goed opgelost.

Anne was nog heel blij met deze tas, dus die moest ook op de foto. U vraagt, wij draaien!

Om het af te leren een dromerig portret in zwart/wit.

En er was nog veel meer! Zittend, liggend, staand, bijtend in een hockeystick, samen met haar moeder, macro close-up van een oog, enzovoort. Alles kan, alles mag, leef je uit. Resultaat van drie uur shoot is minimaal 20 foto's die helemaal goed zijn, geschikt om groot af te drukken, posterformaat. Ik vond het leuk om te doen, Anne is er blij mee en het CKE heeft een aantal extra inschrijvingen voor fotocursussen gekregen die dag, dus win-win-win!

Bedankt weer voor het lezen,

Robert van Brug