Urbex: fotografie van verlaten locaties

Eind december 2015 werd ik samen met Roberto door Anita uitgenodigd om mee te gaan een dagje urbexen. Urbex, afkorting voor Urban Exploration, is het bezoeken van verlaten locaties. En natuurlijk moeten daar dan foto's gemaakt worden.

Binnen de fotografie is het een aparte tak van sport omdat een aantal zaken echt anders zijn:

• De locaties die bezocht worden zijn weliswaar verlaten, maar dat wil niet zeggen dat het toegestaan is om het te betreden. Feitelijk is het inbreken. Niet met het doel iets te stelen of kapot te maken, maar wel degelijk verboden. Dit maakt het spannend en het is dan ook mogelijk dat een eigenaar/toezichthouder je wegstuurt. Het zou kunnen uitmonden in een boete of een arrestatie. Er zijn ook verlaten militaire locaties die nog wel bewaakt worden, hier is het risico hoger.
• Grootste uitdaging is om geschikte locaties te vinden. Het is binnen de urbex-gemeenschap de gewoonte om locaties uit te wisselen (d.m.v. coördinaten), maar buiten deze gemeenschap houdt men de kaken stijf op elkaar. Zonder introductie is het vrijwel ondoenlijk om hier aan te beginnen. 
• De locaties zijn vaak lastig toegankelijk. Deel van de uitdaging is om er binnen te geraken. Ook verlaten locaties zijn afgesloten, dus er dient gezocht te worden naar dat ene raam dat openstaat, of een deur. Het kan zijn dat er over een hek of muur geklommen moet worden.
• Eenmaal binnen is het de bedoeling om niets te veranderen, kapot te maken of mee te nemen. De mooiste locaties zijn die welke lang geleden in allerijl verlaten zijn en die zich nog steeds in die staat bevinden. Alleen dan met stof en vuil van al die tijd. Zelf vies worden is zo goed als gegarandeerd. Helaas zijn er altijd mensen die zich hier niet aan houden. Dat kunnen fotografen zijn die de ongeschreven regel niet begrepen hebben, maar ook inbrekers die het bankstel goed konden gebruiken. Of jongeren die een feestje willen, met lege flessen e.d. tot gevolg. Of daklozen voor wie een verlaten locatie een dak boven het hoofd betekent. Of vandalen die zich met graffiti willen uitleven op een interieur en alles kort en klein willen slaan.
• Het is niet zonder risico. De locaties kunnen letterlijk op instorten staan. Ik heb nu al een aantal gevallen van compleet doorgerotte vloeren en ingestorte plafonds gezien. Belangrijkste regel is dan ook om dit nooit alleen te doen, maar altijd met minstens één iemand samen. En vertel een achterblijver waar je heen zult gaan en hoe laat je je zult melden. 
• Er zijn op de locaties geen werkende voorzieningen. Gas, water en elektriciteit zijn afgesloten en ramen zijn mogelijk dichtgetimmerd. Locaties kunnen om die reden dan ook extreem donker zijn, zelfs midden overdag. Neem hiervoor een zaklamp (en een reservebatterij) mee.
• Een telefoon is ten zeerste aan te raden. Het is een middel om hulp mee in te roepen, er zit meestal GPS en een zaklampje op. Dat kan allemaal van pas komen. Zorg dat de batterij goed opgeladen is aan het begin van het avontuur.
• In Nederland is deze vorm van fotografie nauwelijks te beoefenen. Verlaten locaties worden gesloopt of vinden snel een nieuwe bestemming. En als zij verlaten zijn dan is er niets achtergebleven. In België ligt dit heel anders. Hoe dit zo kan verschillen is mij niet duidelijk. Ook Duitsland biedt legio mogelijkheden.

En hier dan wat resultaten van mijn eerste urbex-avontuur.

Charbonnage du Renard: 

Een loods met daaronder nog een kelder. Veel auto's. Aanzienlijk gevandaliseerd (ruiten ingeslagen, graffiti). Kelder is pikdonker, hier is kunstlicht nodig om foto's te kunnen maken.

Oude Ford, combinatie van flitser (in het interieur) en LED-lamp via het plafond.

Maison Petit Simon

een woonhuis. De kalender uit 1997 doet vermoeden dat het al 18 jaar leegstaat. Klein, weinig te zien, maar wel nog in de oorspronkelijke staat. 

de keuken

de bijzonder lelijke kalender uit 1997

Woonkamer (vanuit de keuken gezien). Let op de verrotte vloer.

Lost Lancia

En op de derde locatie ging het mis. Bij dit verlaten kasteel staan wat oude auto's weg te roesten, waaronder een Lancia. Wij werden weggestuurd door een buitengewoon chagrijnige man. Het kan natuurlijk dat hij drie keer per dag mensen op zijn terrein ziet lopen, daar zou ik ook niet vrolijker van worden. Wij zijn direct gegaan, jammer want het zag er veelbelovend uit, maar dit risico hoort erbij.

Agnes Dei

Een kerk met bijbehorend verpleeghuis. Helaas is hier veel graffiti aanwezig en in het verpleeghuis heeft een brand gewoed, maar bijvoorbeeld het glas in lood is nog volledig intact. 

Foto vanaf het koor gemaakt. Jammer dat de kerkbanken weg zijn en van de graffiti, maar dit heeft ook wel wat.

Deel van de verpleegafdeling, aangetast door brand en water. 

Gare Hombourg

Dit is geen echte Urbex-locatie omdat het gewoon toegankelijk is. Nergens hekken, muren of wat voor obstakels dan ook. Het stationsgebouw is als restaurant nog in gebruik. Op het spoor achter het station staan talloze treinstellen en locomotieven weg te roesten. De meeste zijn afgesloten. Veel wagons liggen vol met allerhande troep.

Het stationsgebouw

Chateau Soralea

Als laatste hebben wij dit enorme landhuis aangedaan. Buiten was echter al zichtbaar dat het gebouw zich in slechte staat bevindt. Een plafond is ingestort, veel hout is verrot en er zitten enorme gaten in het dak. Uitkijken dus.

Hoektoren van het kasteel.
Doordat alle tussenliggende vloeren verdwenen zijn is hier het dak zichtbaar vanaf de begane grond.

De natuur neemt het langzaam weer over

Bijschrift toevoegen

Hier zijn de 3 (hoge) etages in een oogopslag zichtbaar.

In een volgende artikel ga ik dieper in op te gebruiken technieken en apparatuur. Daarnaast zal ik een paar dingen vertellen over de nabewerking.

Bedankt weer voor het lezen.

Robert van Brug