Vossen in de AWD

In een eerder artikel op dit blog heb ik al eens vermeld dat er niet heel veel wild in Nederland te vinden is: herten (Edelhert, damhert, reeën), wilde zwijnen, dassen, bevers, konijnen, hazen en vossen. Deze soorten zijn echter nog niet zo heel eenvoudig in beeld te brengen, maar met wat moeite is dat op te lossen. Via internet is van praktisch al deze soorten wel iets te vinden waar de kansen een stuk beter liggen.

De vos stond hoog op mijn verlanglijstje, maar meer dan een wegschietende pluimstaart in de verte was het niet. Dat is ook niet zo heel gek want de soort is buitengewoon schuw na eeuwenlang bejaagd te zijn door mensen. En dom zijn ze niet. Toch wilde ik deze roofdiertjes met hun hoge aaibaarheidsfactor graag een keer goed voor de lens hebben.

Wie wat moeite doet komt erachter dat dé locatie dan de Amsterdamse Waterleidingduinen zijn. Dit gebied is sowieso de moeite van een bezoek waard.

Landschap in de AWD, heerlijk om doorheen te struinen

Het is echter behoorlijk uitgestrekt wat een goede voorbereiding de moeite waard maakt. Er zitten talloze vossenburchten daar, maar de bewoners van één specifieke burcht zijn zeer tam. Deze zijn te vinden daar waar de Strandweg overgaat in de Duizendmeterweg. Via Google Maps kan dit niet missen en ter plaatse is het aan genoeg mensen te vragen. De locatie is ongeveer een uur lopen vanaf een van de parkeerplaatsen. Houd er ook rekening mee dat er ook nog een dagkaart a € 1,50 p.p. gekocht moet worden bij een automaat bij de entree van het gebied. Indien ingang De Oase gekozen wordt, dan is er een mooie gelegenheid om bij het bezoekerscentrum langs te gaan.

In het geel gearceerde gebied treft men zo goed als zeker tamme vossen aan.

Een ander punt is de tijd. Deze vossen komen bedelen om eten (ze hebben in de loop der tijd geleerd dat dit vaak succesvol is) en weten dan ook dat rond lunchtijd de kansen optimaal zijn. Tussen ongeveer 12 en 15 uur is de kans het grootst om vossen te treffen.

Bovenstaand bord is de bevestiging dat de juiste locatie gevonden is, heel vriendelijk van Waternet, de beheerder. Maar het bevat ook een vriendelijk (nou...) verzoek/verbod op het voeren van de vossen. Ze hebben het niet nodig, dat extra voer. Inmiddels schijnt er een forse boete ingesteld zijn op het voeren van vossen en de handhaving vindt plaats door in het burger patrouillerende boswachters. U bent gewaarschuwd.

Wij waren daar op een zonovergoten dag. Midden op de dag met zoveel (hard) licht, dat is niet ideaal. Een lichte sluierbewolking zou fijner zijn, maar je hebt het niet voor het kiezen.

Hert

Dit nieuwsgierige hert kwam het bos uitlopen en stond op een paar meter afstand te kijken hoe wij een kopje koffie bij het bezoekerscentrum dronken. Zolang het bosgebied is zijn er talloze gelegenheden om herten te zien, soms zeer dichtbij. In totaal zijn er ruim 2500 herten hier aanwezig.

Vos!

En dan plotseling lichte opwinding onder de aanwezigen: een vos, daar! Snel erheen en ja hoor, absoluut een vos. Het is een rare gewaarwording om een dier dat normaal zo schuw is nu heel anders te zien. De vossen komen nieuwsgierig naar je toe, zeker als ze zien dat er eten is.

Na een tijdje wordt de volgende gespot, en alweer de daarop volgende. En er komen vanzelf kansen om een vos van dichtbij vast te leggen. Een superdure telelens is niet nodig, ik heb niet meer dan 200 mm gebruikt, maar er zijn zat mensen die met minder prima resultaten hebben geboekt. Uniek voor dit soort beesten.

Het is een kwestie van rondlopen in het door mij hierboven aangegeven gebied en dit soort kansen doen zich voor.

En dan is het geluk hebben. Misschien zijn er welpen (mei), misschien een paar vossen tegelijk en met nog meer geluk interactie tussen de dieren. Meest bijzondere gedrag dat wij gezien hebben is het lessen van de dorst, wat ter plaatse geen probleem is.

En tenslotte mijn favoriete foto van de dag, het is dan inmiddels kwart over 2 en flink warm. Deze vos vindt het welletjes en gaat rusten in de koelte van de schaduw. Ideaal voor de fotograaf, geen keiharde contrasten. En de vos staat er nog lekker ontspannen op ook. Ik lag hier op ongeveer een meter van de vos languit op mijn buik en hij bleef gewoon liggen.

Is dit nog wel natuurfotografie? Deze beesten zijn bijna huisdieren inmiddels. Toch zijn ze wel degelijk wild en vertonen ook normaal gedrag. Het voeren van dieren voor fotografische doeleinden gebeurt overal. Het is een manier om deze prachtige dieren optimaal te kunnen vastleggen. En de dieren zijn niet gek: na een tijdje weten ze wat er waar te halen is. Ga ook maar eens in een vissershaven kijken, daar barst het van de meeuwen. In Alaska zijn dat Amerkaanse Zeearenden maar het is hetzelfde principe. En >90% van de prachtige close-ups van wolven en beren e.d. zijn gemaakt in wildparken zoals het Bayerische Wald. Dit is dus precies wat Wildlifefotografie is.

Bedankt voor het lezen,

Robert van Brug